Ks. prałat Jan Gogłoza (1932-2025)

Urodził się 2 lutego 1932 r. w Woli Okrzejskiej w parafii Okrzeja i w miejscowym kościele został ochrzczony. Jego rodzicami byli Franciszek i Julianna z d. Pawlak małżonkowie Gogłoza, rolnicy. Ojciec zmarł kiedy Jan miał sześć lat.

Do Szkoły Powszechnej uczęszczał w Woli Okrzejskiej i w Adamowie. Dalszą naukę w zakresie szkoły średniej kontynuował w Gimnazjum Biskupim w Siedlcach i Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Prusa w Siedlcach, gdzie uzyskał maturę w 1951 r.

Został powołany do odbycia pracy w młodzieżowej brygadzie Służba Polsce przy budowie Nowej Huty. W następnym roku 1952 złożył podanie o przyjęcie do Seminarium Duchownego w Siedlcach, a swoją decyzję motywował tym, że „pragnę zostać kapłanem i pracować dla chwały Bożej i dobra dusz ludzkich”. Jego ówczesny proboszcz ks. Stefan Ceptowski w opinii o kandydacie napisał: „ ma szczery zamiar poświęcić się służbie Bogu w sakramencie kapłaństwa i jest młodzieńcem solidnym, uczynnym Kościołowi i duchowieństwu”. Odbył sześcioletnie seminaryjne studia filozoficzno-teologiczne i 29 czerwca 1958 r. przyjął święcenia kapłańskie w katedrze siedleckiej z rąk bpa Ignacego Świrskiego.

Jako wikariusz pracował w następujących parafiach: Kornica (1958-1959), Łosice, par. św. Zygmunta (1959-1961), Ulan (1961-1962), Huszcza (1962-1964), Biała Podlaska, par. Narodzenia NMP (1964-1966).W latach 1966-1968 był kapelanem Szpitala Powiatowego w Białej Podlaskiej.

Następnie posługiwał duszpastersko na samodzielnych placówkach duszpasterskich jako proboszcz. Pierwszą parafią od 1968 r. była parafia Rokitno, gdzie przez kilka miesięcy był wikariuszem ekonomem, a następnie proboszczem.

Od 1972 r. był proboszczem parafii Sosnowica, gdzie przeprowadził remont kościoła parafialnego. W 1974 r. objął probostwo parafii Próchenki, a w 1977 został proboszczem parafii Sławatycze. Tam ze wsparciem wiernych wybudowano nową plebanię i kaplicę w Krzywowólce. W kościele parafialnym przebudowano prezbiterium, wzniesiono murowany ołtarz, a na kościele ułożono nową posadzkę.

W latach 1985-1992 był proboszczem parafii Kornica. Tutaj przeprowadził remont kościoła zmieniając pokrycie blachą miedzianą i odnawiając elewację kościoła, a w miejscowości Koszelówka wybudowano kaplicę mszalną.

Do parafii Wisznice przybył 1 lipca 1992 r., gdzie przeprowadził kapitalny remont świątyni, wymieniając strop z drewnianego na żelbetowy oraz pokrywając świątynię blachą miedzianą i odnawiając elewację kościoła. Nadto przebudował prezbiterium, układając nową posadzkę, instalując ołtarz marmurowy oraz ambonę. Był także dziekanem dekanatu wisznickiego w latach 1992-2003.

Biskup Jan Mazur, doceniając Jego gorliwość duszpasterską i prace gospodarcze, mianował ks. Jana, 1 stycznia 1995 r. kanonikiem honorowym Kapituły Kolegiackiej Janowskiej.

Po uzyskaniu wieku emerytalnego, z dniem 19 sierpnia 2003 r. przeszedł na emeryturę i zamieszkał na plebanii w Wisznicach. Tutaj ks. Jan pomagał nadal w duszpasterstwie parafialnym. W sposób szczególny poświęcił się propagowaniu modlitwy różańcowej. Sam produkował różańce, którymi obdarzał świeckich i kapłanów, aby przez Maryję rozważali tajemnice z życia Jezusa Chrystusa.

Na prośbę biskupa siedleckiego Kazimierza Gurdy, papież Franciszek, dnia 22 października 2018 r. mianował ks. Jana, kapelanem honorowym Jego Świątobliwości (prałat).

Ze względu na stan zdrowia, w marcu 2021 r. zamieszkał w Diecezjalnym Domu Księży Emerytów w Nowym Opolu. Tutaj został otoczony troskliwą opieką sióstr albertynek posługujących księżom emerytom. Zmarł 17 marca 2025 r. w Nowym Opolu w 67 roku kapłaństwa, przeżył pełne 93 lata. Requiescat in pace

            opr. ks. Bernard Błoński